Soms besluit ik iets te doen wat van buitenaf “niet productief” lijkt.
Geen content schrijven. Geen socials bijwerken. Geen webinars of video’s opnemen. Nee, eerst lekker sporten. Daarna de tuin in. Emmers zand kruien, letterlijk. Het grind kraakt onder mijn voeten. Mijn handen worden ruw van het scheppen, mijn armen warm van de inspanning. Maar schep voor schep verplaats ik het zand en de grond. Voor de wellnessplek die daar gaat komen…
Even later arriveert een flinke stapel hout op de oprit. Ook dat – kruiwagen voor kruiwagen, soms wiebelend, soms zwaar in de armen – naar het houthok. Het voelt goed. Lichaam aan. Hoofd leeg. Aarde onder mijn voeten.
En toch… Dat knagende stemmetje. Dat stemmetje dat je als ondernemer maar al te goed kent: “Je zou eigenlijk aan je content moeten werken. Aan je zichtbaarheid. Aan je bedrijf.”
Vroeger geloofde ik dat stemmetje altijd. Ik herkende het niet als de echo van vroeger – de nasleep van pesten, die nog zachtjes doordreunt. De angst om niet goed genoeg te zijn of de overtuiging dat ik hard moest werken om iets te bewijzen en dat rust hetzelfde was als luiheid.
Maar deze keer luisterde ik anders. Wat ik dacht dat uitstel was, bleek precies het werk dat nu nodig is.
Zand kruien = fundering leggen
Wat ik buiten deed, gebeurde ook vanbinnen. Ik legde een fundering. Letterlijk: voor een plek van rust, ontspanning, welzijn.
Maar ook figuurlijk: voor mijn bedrijf. Voor mijn volgende stap. Want dit is niet zomaar zand. Dit is basismateriaal. De stevige ondergrond waarop straks iets moois kan ontstaan.
Zonder fundering: geen wellnessparadijs.
Zonder innerlijke stevigheid: geen duurzaam ondernemerschap. Jouw fundering is jouw zelfvertrouwen. En soms moet je eerst wat stenen en wortels verwijderen, zoals oude overtuigingen of vastgeroeste patronen, voordat je nieuwe grond kunt aanstampen.
Hout kruien = brandstof verzamelen
En dat hout? Zwaar. Lomp. Traag werk. Maar noodzakelijk.
Het is brandstof. Voor warmte. Voor vuur. Voor beweging. Precies dat was ik aan het doen. Energie verzamelen. Spieren gebruiken. Ruimte maken in mijn hoofd.
Het lijkt misschien stil werk, maar het is allesbehalve passief. Het is voorbereiden op wat komen gaat.
Dát is content.
Niet de posts. Niet de likes. Maar wie je bént, als je zichtbaar wordt. De rust die je uitstraalt. De stevigheid die je meebrengt.
Het is de onzichtbare, maar onmisbare brandstof die je helpt groeien als ondernemer.
Het knagende stemmetje… en de opkomst van AI
We leven in een tijd waarin AI razendsnel content kan maken. En ja — ook bij mij fluistert dat stemmetje:
“Waarom zouden mensen nog coaching nodig hebben? Alles is toch online te vinden…”
Maar AI kan geen aarde voelen onder je nagels. Geen blik uitwisselen waarin iemand ziet de je het écht begrijpt. Het kan geen stilte met je delen. Geen ademhaling synchroniseren. Geen plek creëren waar je mag landen… Ik geloof in wat niet te automatiseren valt: Echte aanwezigheid. In je lijf. In het moment. Samen ademen. Samen stilvallen.
Coaching is geen contentfabriek. Het is een proces van binnenuit. Waar je werkt aan je fundering, je wortels versterk en de gevolgen van pesten of andere lasten aanpakt.
Bouwen van binnenuit
Vandaag kroop ik door de tuin met emmers zand en een kruiwagen. Elke schep was een klein gesprek met mezelf. Elk korreltje zand een herinnering: dit is hoe je bouwt. Niet vanuit haast, maar vanuit stevigheid.
Misschien lijkt het zinloos, dat gesjouw met zand en hout. Maar elke schep vertelt mijn verhaal. Elk stukje hout voedt het vuur voor wat komen gaat. Misschien is het nog geen zichtbare content. Maar het is wel de krachtigste content. Van binnenuit. Vanuit kracht.
Zichtbaarheid begint niet met woorden. Maar met wortels.
Wil jij je wortels verstevigen en bouwen aan jezelf en/of je bedrijf vanuit kracht? Laten we dan vrijblijvend eens kennismaken en kijken of we samen jouw fundering kunnen leggen.
Geef een reactie